Ik ben sinds een tijdje weer single en dit is behoorlijk wennen. Het is enorm confronterend dat alles op zijn kop staat en je het eigenlijk even niet redt alleen. Je moet zoeken naar nieuwe balans. Hoe ga je alles doen en draaiende houden? Hoe ga je om met het weer alleen zijn, want soms zie je een paar dagen niemand omdat je (in mijn geval volledig afgekeurd bent) thuis zit.

Waarom is het zo rot om weer alleen te zijn?

Ik moet het allermeeste wennen dat ik soms een paar dagen niemand zie of spreek. Dan opeens merk je hoe fijn het is dat er ’s avonds iemand thuis komt uit zijn of haar werk. Samen eten, samen tv kijken, samen een rondje lopen, samen ergens heen is toch wel heel erg fijn. Nu moet je opeens alles zelf doen, van huishouden tot boodschappen doen, van koken tot in je eentje voor de hond zorgen. Je hebt opeens dubbel zoveel werk. Hulp is even niet in de buurt. Als je een slechte dag hebt moet je deze zelf opvangen. Terwijl ik normaliter mijn partner appte of hij kon koken omdat ik een slechte dag had.

Het leven van een normale vrijgezel

Als ik om mij heen kijk dan zijn er veel singles die in ieder geval al gewoon een baan hebben en hiermee 40 uur in de week vullen. Zij hebben sociale contacten op werk, zijn in een andere omgeving dan hun huis en spreken mensen. Ze hebben doelen en iets om handen. Vaak gaan deze vrijgezellen een paar keer in de week sporten om lekker fit te zijn voor datingland of ter vermaak. Zij vinden het vervolgens heerlijk om een avondje alleen rustig op de bank te zitten en even niets te moeten en niemand om zich heen te hebben. Ook gaan deze vrijgezellen vaak op pad naar vrienden, familie of sociale activiteiten en zo zit hun week al snel vol en zijn ze best wel druk.

Oorlog tussen fysiek en mentaal!

Ik struggel nu al maanden tussen het fysieke en mentale aspect. Ik moet alles nu zelf doen het huishouden en koken. Dit is direct extra belasting voor mijn lijf. Doordat ik veel alleen zit en mijn eigen bedrijf heb ga ik meer werken. Dit zorgt voor een stukje waardering, zingeving, bezigheidstherapie en minder alleen. Ik heb namelijk leuke contacten met klanten via de telefoon en online. Echter ook weer direct extra belasting. Vervolgens wil je als vrijgezel er graag op uit. Dingen doen en ondernemen, want je zit veel alleen dus ga je meer afspreken met familie en vrienden. Ook weer direct extra belasting. Dit alles zorgt voor overbelasting. Balans weg. Fysieke grenzen ver voorbij. Ik heb oorlog met mezelf in mijn hoofd want mentaal heb ik dit nodig maar fysiek kan ik het niet aan.

Fysieke overbelasting zorgt voor mentale overbelasting

Ik merk dat wanneer ik mijzelf fysiek teveel overbelast ik mentaal ook klachten krijg. Mijn lijf is namelijk moe. Ik word sneller emotioneel, kan minder hebben, irriteer me aan dingetjes en van alles gaat er mis. Dingen vallen uit mijn handen, ik stoot mijn hoofd tegen mijn badkamerkastje en ja hoor daar komen de tranen.

Tranen betekent op de rem!

Tranen betekent dat ik op de rem moet. Per direct. Afspraken cancellen, wat ik eigenlijk niet wil. Ik ben boos en gefrustreerd dat ik ziek ben. Ik word keihard geconfronteerd met mijn beperkingen. Je bent niet voor niets afgekeurd. Je kan niet alles. Het is teveel. Je wilt teveel. Dus dan toch maar op vrijdag avond alleen op de bank, rust pakken terwijl mijn hoofd dit niet wil. Ik voel me soms een zielige vrijgezel met haar hond. Daar zit ik dan, alleen.

Tijd weer voor verandering

Ik ben daarom een paar weken aan het experimenteren en nieuwe balans aan het zoeken. Mijn tips deel ik in een volgende blog. Hoe ga ik nu om met mijn single leven en hou ik alles draaiende.

Ps. ik ben mij er heel erg van bewust dat ik nog aardig wat kan doen en dat er mensen zijn die door hun fysieke of mentale beperkingen nog veel minder kunnen. Ik wil daarom absoluut niet klagen. Wel wil ik de andere kant laten zien van mijn persoonlijke situatie en struggels.