Waarom ga je niet naar de dokter? Probeer dit eens! (Waar ‘dit’ alles kan zijn van medicijnen, (alternatieve) behandelingen, sport, mindfulness, een dieet, tot kruiden en supplementen). Maar het kan zijn dat je even helemaal geen zin hebt in een oplossing waarvan je weer ‘beter’ word. Hoe kan dat?
Oplossingen kunnen problemen uitvergroten
Misschien heb je al zoveel geprobeerd dat je er even moedeloos van bent geworden. Je komt geen stap verder. Eerder vond iemand het heel moeilijk te begrijpen waarom ik geen interesse had in weer verder onderzoek opeisen in het ziekenhuis op dat moment. Ik had er toen geen energie voor en de kans op een wonderpil die al mijn klachten als sneeuw voor de zon doet verdwijnen was toen (en helaas nu ook nog) nihil. Ik zei: dit is waar ik het nu mee ga doen. Want zolang ik blijf zoeken naar verbetering, vertel ik mezelf eigenlijk dat ‘het’ nu niet genoeg is. Blijven zoeken naar een oplossing kan ook juist het probleem uitvergroten. Dat kan maken dat je daardoor juist even geen behoefte aan ‘oplossingen’ hebt, zoals ik toen.
Wat heb je nodig om je goed te voelen?
Tijdens die periode die ik omschreef had ik er eigenlijk meer profijt van om mijn energie te besteden aan de dingen waar ik gelukkig van werd. Dat was op dat moment de beste investering en de efficiëntste manier om me ‘beter’ te voelen. Ik zat liever bij vrienden op de koffie dan in de spreekkamer. Ik ging liever wandelen in de natuur dan naar de fysio. Met de energie die ik had zo veel mogelijk leuke dingen doen. Een basis en balans vinden waarmee ik mijn dagen kon vullen met voldoening, binnen de beperkingen en grenzen die ik had.
Je kan na een pauze altijd weer verder zoeken
Op dit moment ben ik best tevreden met mijn leven. Ik heb hobbies, sociale contacten en doe werkzaamheden die me uitdagen. Regelmatig loop ik mezelf voorbij en moet ik een stap terug doen. Maar ik heb soms ook ruimte en energie over. Voor mij een goed moment om te kijken of er nieuwe medische ontwikkelingen zijn. Maar dan wel op een moment dat het mij uitkomt en naast alle andere dingen die ik wil blijven doen. Ik wil niet dat de focus voor 100% op ‘verbetering’ komt te liggen, maar ook blijft op het genieten van de mogelijkheden die ik wel heb.
De keuze om wel of niet op onderzoek uit te gaan of een behandeling te starten is heel persoonlijk. Soms kan een second opinion levensreddend zijn. Soms vind je na jaren zoeken eindelijk de juiste diagnose of behandeling. De zoektocht naar een oplossing zou je maar zo de oplossing kunnen opleveren! Ook een revalidatie met een volledige focus op zo veel mogelijk herstel, waarbij je de rest van je leven tijdelijk pauzeert, kan je veel opleveren. Met deze blog wil ik alleen maar laten zien dat het ook mogelijk is dat je (even) geen behoefte aan een oplossing hebt. En dat ook dat een keuze is die je mag maken.
Heb jij wel eens een medische pauze ingelast? Hoe is dat bevallen?
Geschreven door Online Buddie: Anne
Beste Anne,
Wat heb je dit mooi omschreven en hoe herkenbaar.
Ik herken je gevoel dat je hebt bij nog meer onderzoeken, en kan me inmiddels voorstellen dat je op een gegeven moment een punt achter moet zetten, al is het voor een periode, al is het alleen voor een stukje zelfbescherming.
De enige pauze die ik heb genomen:
Ik heb mijn fysio behandelingen paar maanden stop gezet omdat ik er gewoon echt geen zin meer in had. Na 10 mnd te hebben gerevalideerd en 200 % inzet erna bij fysio in de hoop op verbetering die niet kwam was zo teleurstellend.
Nu fysio wel weer opgepakt, moet wel want ik kan bijna niet op of neer van de pijn.
Maar ik heb ook besloten..
Er lopen nog onderzoeken in een ziekenhuis in Nijmegen . Als hier niets uitkomt dan geef ik mijzelf ook een pauze.
Niet dat ik de nonstop zenuwpijn en beperking accepteer. Maar gewoon omdat ik totaal klaar ben met de hele zorg.
Hi Wendy!
Ik herken het gevoel wat je hebt. Soms kan zo’n pauze helpen om weer even op te laden, zodat je erna weer met nieuwe frisse inzet opnieuw kan gaan kijken. Ik hoop natuurlijk voor je dat er nog wat uit de onderzoeken komt en anders dat je in je pauze vind wat je nodig hebt!
Na een lange periode van zware medicatie, injecties, bijwerkingen, therapieen etc heb ik ook de handdoek in de ring gegooid, even rust tot de restart misschien ooit. Mijn lichaam en voor ‘m geest evrn laten rusten. Vertrouwen op nu ipv verwachtingen op de toekomst. Verwachtingen en teleurstellingen op medici, medicatie e therapie terwijl het proces vsn steeds proberen alles kostte.
En uiteindelijk in rust kwam er tevredenheid en dingen op mijn pad die me wel konden helpen, gewoon uit onverwachte hoek
Wat fijn!
Echt wel fijn! Pijn is soms invaliderend…. kost veel energie ben ik achter.
Ik krijg nu tens en hoop dat het helpt maar zo niet dan Kan ik dat ook wel accepteren.
Ik vind het een goed stuk Anne….. na mijn revalidatie en tens ben ik er ook wel klaar mee.
Groetjes